Lędźwian szerokolistny a lędźwian siewny – czym się różnią?
Lędźwian szerokolistny (Pisum sativum var. macrocarpon) i lędźwian siewny (Pisum sativum var. sativum) to dwie popularne odmiany groszku, które różnią się zarówno wyglądem, jak i zastosowaniem.
Wygląd i cechy lędźwianu szerokolistnego
Lędźwian szerokolistny charakteryzuje się szerokimi, mięsistymi strąkami, które są jadalne. Mają one zwykle jasnozielony kolor i są dłuższe od strąków lędźwianu siewnego. Groszek lędźwianu szerokolistnego jest słodszy i bardziej soczysty w smaku, co sprawia, że jest często wykorzystywany w kuchni jako warzywo.
Wygląd i cechy lędźwianu siewnego
Lędźwian siewny ma węższe, bardziej owłosione strąki, które zazwyczaj nie są jadalne. Groszek lędźwianu siewnego jest mniejszy i bardziej twardy w konsystencji. Jest często uprawiany jako roślina strączkowa, z której zbiera się nasiona do spożycia lub na cele przemysłowe.
Uprawa lędźwianu
Obie odmiany lędźwianu preferują umiarkowane klimaty i dobrze rosną w glebie o dobrej strukturze. Wymagają pełnego nasłonecznienia i regularnego podlewania. Oba groszki można uprawiać zarówno na działkach, jak i w ogrodach domowych.
Uprawa lędźwianu szerokolistnego
Aby uprawiać lędźwian szerokolistny, należy wybrać miejsce o dobrze odcedzającej się glebie. Nasiona można wysiewać bezpośrednio do gruntu wczesną wiosną, gdy temperatura gleby wynosi około 10-15°C. Rośliny powinny być sadzone w odstępach około 10-15 cm. Wymagają podpór, aby rośliny mogły się wspinać.
Uprawa lędźwianu siewnego
Lędźwian siewny jest często uprawiany jako roślina strączkowa. Nasiona można wysiewać bezpośrednio do gruntu wczesną wiosną, gdy temperatura gleby wynosi około 5-10°C. Rośliny powinny być sadzone w odstępach około 5-10 cm. W przypadku uprawy lędźwianu siewnego dla nasion, rośliny powinny być pozostawione do dojrzewania, aż strąki zaczną żółknąć i wysychać.
Podsumowanie
Lędźwian szerokolistny i lędźwian siewny to dwie różne odmiany groszku, które różnią się zarówno wyglądem, jak i zastosowaniem. Lędźwian szerokolistny jest jadalnym warzywem o słodkim smaku, podczas gdy lędźwian siewny jest uprawiany głównie dla nasion. Oba groszki można uprawiać w ogrodzie, pod warunkiem zapewnienia odpowiednich warunków glebowych i klimatycznych.
Założyciel bloga i właściciel firmy budowlanej Budorex z Gdańska. Od lat rozwija firmę i chce dzielić się wiedzą z innymi. Prywatnie pasjonat ogrodów.